Άη Λιάς, περιμένοντας τον ήλιο ν’ ανατείλει
Είχα πρόσφατα τη μεγάλη τύχη, χάρη στην προτροπή ενός πολύ καλού φίλου -και πολύ καλού γνώστη του βουνού- να ανέβω στην κορυφή του Ταΰγετου σε μια ξεχωριστή μέρα, μια μέρα όπου όλες οι συνθήκες του καιρού και της ατμόσφαιρας ήταν εξαιρετικές. Παρότι λοιπόν ούτε ιδιαίτερες γνώσεις φωτογραφικής τεχνικής έχω, ούτε κανέναν εξαιρετικό εξοπλισμό, μπόρεσα να τραβήξω αυτές εδώ τις φωτογραφίες. Η ανάβασή μας έγινε από τις 2:30 ως τις 5:30 π.μ., κάτω από το φως της πανσελήνου, έτσι ώστε να προλάβουμε να δούμε όλη τη διαδικασία της ανατολής από την κορυφή. Ας μην επιχειρήσω να περιγράψω αυτά που είδα, ελπίζω ότι οι φωτογραφίες θα δώσουν μια μικρή έστω ιδέα.
Η εμπειρία αυτή μου θύμισε κάτι που είχα διαβάσει, ένα περιστατικό που συνέβη τον Αύγουστο του 1937, με πρωταγωνιστές ένα από τα πιο διάσημα ζευγάρια στην ιστορία της ευρωπαϊκής διανόησης, τον Ζαν-Πωλ Σαρτρ και τη Σιμόν ντε Μποβουάρ. Ταξιδεύοντας μαζί στην Ελλάδα, πέρασαν και από τη Σπάρτη και τον Μυστρά. Συνέχεια
ο Ευρώτας 