«Κυκλική δόξα»: ένα ποίημα του Γιάννη Ρίτσου γραμμένο στο Μυστρά το 1954

                                               ΚΥΚΛΙΚΗ ΔΟΞΑ

1. Η δίψα και το ανένδοτο άστρο

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ πλατάνια κι ο Ταΰγετος
η καμπάνα μιλώντας εκείνα που ποτέ δε μιλήσαμε
κι αυτή η μεγάλη σκιά που αλλάζει όλο το φως σε κατάνυξη.

Είναι ο έρωτας κάτου απ’ το βράχο,
Μέσα στο βράχο,
πάνου απ’ το βράχο.

Γιάννης Ρίτσος, από την «Ελένη», 1970

(το τοπίο είναι από το πανόραμα του Ευρώτα του Dominique Papety)